Şiir Defteri

Balıklar ve Yürekler

Yazan: mualim535
22.12.2014 / 11:40
1213 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Balıklar ve Yürekler … Alın, götürün beni istediğim o bilinmeyenler ülkesine! Alnım kanlar içinde kendimden geçip, bir başkası olabileyim, ölümün eşiğinde… Deniz kokusudur, oltaya takılan. Titrek parmaklarla ayıklanan ürperti. İsyan bayrağı ücrasında, kavgalı gemilerin. Geçen yeminler, nafile. Ne balıktır isyanda tek gözlü korsan ne de yalnız uçan martının kanadında yanık kumru ezgisi. Elimdeki fener, yolumu aydınlatmaya mı yeter. Mehtap inatta, yıldız uykulu, fecir demir abalı. Olsun, güneşi yaşamak da mı hayal? Ey, ihanet mucidi Çin, bu gün otuz yedinci gün, çekebilecek misin yüreğime, yıkılası seddini. Ser ayaklarıma sahilini. Bırak elmalar cennet koksun. Her biri ismet incisi, derya kuzusu bunlar. Yumrukta varsa isyan, Yunus’ta olamaz hüsran. Gökte kayıp yıldızlar, Ninova ışıkları mı, unutulan. Her kura çekilişi, edep kölesi bakış, efendiden kaçan. Kura, oltada mumya, yüzümde şamar çarpan. Unutmuşum, dua olmazsa önemsizliğimizi; suçluluğumuz, sessizce aşkı terk edişimiz. Şüphesiz ki ben zalimlerdenim, nidası. Zor mudur Rabbimin, hem balığa hem geceye hem denize hüküm sürmesi. Balık mıyım ben, yüreğim mi sana benzeyen, unuttum tufan boylu birkaç saat evvelden. Geceyle gelecek Mehlika neredesin? Denizdir sokağımız, kapısı açık. Kulağımızda, Özgürlüğü seven kadınlar güzeldir, şarkısı; ayağımız eski cam kırığında, ver cenneti al elmayı hatırası. Neden hiç unutulmadı ki annelerin,Ölenin dostu olmaz, manisi. Kalple seçmenin gözle seçmekten kolay olduğunu söylüyor bal kabağı satıcısı. Muştu gelirken, tufanından kalan son balığın ölmediğini... Yoksa hiç almamış mıydı gemiye nebiyi azam, onu. Olsun , yüreğim balık tarhanası.Unutma anne, ölümdür insanı eşit kılan. Sokak da ne sokak be, bin bir odalı bir han. Camsız mı kaldı eskici dükkânı, cenneti mi gördün yoksa elma ısırığında, neden vurmadın davula davulcu, vakit sahurdan öte, vur da bilelim, bir ölünün, annesiz ilk gününü, vur ki denizler kurumadan, goncayı gül eylesin, Hay’dan gelen Hu’ya gider, bunu bilmez mi kelamın kalemi bahçıvan. Ey fersahların gizemi, aldanmayın karaya! Gelin binelim gemilere, çıkalım korsan avına. Bilemedim anne, balıklar mı yürekleri büyütür, yoksa yürekler mi balıklara hak kelamı öğretir. Mustafa IŞIK
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik

Bağlı Üyeler

  • birmecnun20:19
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir