Şiir Defteri

''Küsüm İnsanlığa''

Yazan: iremaydogn
07.09.2014 / 00:17
1964 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Yaşamın neresinden tutsam bilmiyorum. Her ipi ayrı bir yokuş çıkıyor,yoruluyorum. Boşvermişlik bile değil yaşadığım. Adını koyamadığım bir şeydir,bilemem nedir? Bir yalnızlığın içinde yuvarlanıp gidiyorum. Yanlarda duvarlar örülü belli, her yuvarlanışta bir oraya çarpıyorum bir buraya. Bir el göremiyorum, servet edindiğim bir insan göremiyorum. Boşluğa gidiyorum. Çiftleşiyor yalnızlıkla boşluk. Birbirlerini tamamlamıyor belki ama el mahkum tabiri burada araya giriyor. Bir ciğer yanığıyla yaşıyorum sanki. Kötü hislerle küllenmiş iç organlar gibiyim şu sıralar. Ciğerim böğrüm yandı su serpemedi kimse. Çünkü herkes yangın yeriydi şahsıma karşı. Kendine müslüman sevdiklerim,su serpme işleri sadece kendilerine olsa gerektir. Bir yağmuru bekleyişim bundandır,kim bilir? Bir şakırı verse yağmur, bedenim ''coss'' edecek, çok yanmışlıktan. Sitemkar yahut isyankar değilim olmadım da hiçbir zaman. Şikayetimde yoktur evvela küsüm insanlığa.
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Sefa
  • İxkan
  • Romeo
  • birkalembiradam
  • Teemo

Bağlı Üyeler

  • Polet14:28
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir