Son araştırmamı yaptıktan sonra artık tam yetkiyle bir muayinehane açabilecektim tıpki benim gibi tüm başarılı doktorlar gibi. Zaten dünya çapında yaptığım projelerle artık herkes bu alanda en başarılı olduğumu bilir hale gelmişti. Gelen hastalara mezun olduğum okulun ismini ve adını daha ilk kez duydukları ama gene de o gururlarından bilirmiş gibi yaptıkları ödülleri göstermem yeterdi. Bana çok soran oldu ölür müyüm diye ama hep aynı cevapla karşılaştılar ameliyat edecek olan benim tabiki de hayır. Tabi bunu biraz gururla ve egoyla söyleyince daha hoş oluyor şimdi sana anlatırken tam yapamadım ama gençliğimi bilen biri olarak sen anla işte diye sözlerine ekledi. Kimyager yüzünde küçük, sevimli bir tebessümle o zamandan beri ne kadar değişmişsin harold dedi. Aslında ağlanacak durumlarına beraber gülüyorlardı. Kimyager saatine bakarak harold geç oldu diye hikayeyi yarıda bırakmayacaksın değil mi ?, diye sordu. Bu şaşırtıcı değildi çünkü harold her zaman geç saate kalan bir şeyi kendi evinde değilse hep sonraya ertelerdi. Geç saatlere kalmazdı. O klasik bahaneyle hep kaçardı marta evde beni bekler ben gideyim. Bu sefer ağızına gene aynı cümle geldi, gözleri doldu. Yutkunduktan sonra mağalesef acelem var, yarın çok önemli bir konferansım var diye aceleyle bardan çıktı. Kimyager bu duruma hayretler içinde bakarak aklından hayret benim marta öldükten sonra bildiğim harold sabahlara kadar içer benle konuşur hatta kendinden geçince onu taşıması bana kalırdı. Neydi bu adamın acelesi diye düşünerek o da evinin yolunu tuttu. Ertesi gün olduğunda kimyager haroldın kapısına gitti. Tıklattı tıklattı ve tıklattı içerden hiç ses yoktu. Aklına o kadar kötü şeyler geldi ki bu adam öldü mü ne oluyor da evinde değil. Birden bu adamın hayatında neler değişti. Tam polise gidecekken harold eve terlemiş bir halde gelir belli ki koşmuş ve yorulmuştu. Kimyager hayırdır bu ne hal diye sordu. Nefes nefese kalmış olan harold kesik kesin ben şey e? boş ver diye zar zor cümleyi toparladı. Ve kapısını açıp hayretler içinde ona bakan can dostunu evine davet etti. Ayakta kalma gel şöyle. Ve onu soru yağmuruna tuttu. Ne yapalım devam edeyim mi, aç mısın, içki, bir şey istiyor musun? Kendi evin gibi düşün. Kimyagerden kalp atışları haricinde hiçbir ses duyulmuyordu hatta bu sesi haroldın yorgunluğu bastırıyor öldürüyordu. Yok sağ ol devam edelim diye ekledi kimyager. Tamam en son nerede kalmıştık yanlış hatırlamıyorsam en son ne kadar başarılı olduğumu konuşuyorduk dedi. Burada mimiklerinden kimyagerin dünü ne kadar hatırladığını kestirmeye çalıştığı anlaşılıyordu.
