sen,
umudum
hayatımın aralık aylarında
güneşim olan kadın
gençliğimin
günahkar gecelerine tanıklık eden
sen,
gözlerimde biriktirdiğim damlalara sebep olan
bütün
hüsran dolu sayfaların
altına düşülen siyah tükenmez kalem
karanlığı.
yaşamın en deli-dolu
baharın en güzel kardelen çiçeği
sen,
körpe umutlarımın heyecanlı yanı
tükenen
zamanın
not defteri
yıllar öncesinde
kucak kucağa sarıldığım fotoğraf karesi
sen,
yalnız sen,
sensin bütün yaralarımın akan kanı
ve kabuk tutmayan ince bir ten
ellerin
dokunurken titrediğim
hissederken ağladığım
dudaklarında
kaybolmuşluğumu
hatırlıyorum da
yine
sen
geliyorsun aklıma
dilimde söylediğim türkünün ezgisi
parmaklarımda
yazılan duygusal bir şiirin son cümlesi
varlığımın
sonsuzluğusun
sen
yokluğumun en öfkeli anı
güneşin sıcak dokunuşusun sen
başıma çöken bulutlardaki
yağmur çisesi
ben hep anlatmaya uğraşırken seni
bir kez dahi umursamayan
ikinci tekil şahıs
cimrisi
sen,
şimdi yokum
sensizliğe alışmışken
çekip gideyim buralardan
nasıl olsa
gecelerden geç bir vakit
hava tehna
yol alayım bir an önce
sensizliğin cehennemine
anlarsın şimdi
koca dünyanın yükünü
bensizken....
....LiMoN....
ayşe
02.11.2007 / 14:31
çok güzel anlatmışsın gideni ve duygularını gönlüne kalemine sağlık {s:026}{s:015}
#1
bilgisayarım
02.11.2007 / 21:53
sevgili limon güzel bir anlatım güzel bir çalışma sevgilerimi yolluyorum iyi akşamlar{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
ayşe
02.11.2007 / 14:31
bilgisayarım
02.11.2007 / 21:53