Sahi umut neydi? Gökyüzü müydü; gecenin en zifirisinde bile oluşan yakamoz gibi. Yoksa Kardelen miydi; kışın en ayazında bile aşkı için açan.Evet tamda Kardelen gibiydi. Sevdası uğruna karda açıp, sevdalısının ihaneti ile can veren...
Bir şeylerin olması için hep umut ederiz, sabırla bekleriz, uğraşırız. Uğradığımız tek hayal kırıklığı ile Kardelen misali solarız. Umut yok olur artık.
Tebrikler hayat; yeni umutsuzluklar doğurdun...