Bazen dayanılmaz bir hal alır "Hayat".
Eksik hissedersiniz, güvenemezsiniz artık
Kimseye...Alışırsınız yalnızlığa
Yer vermek istemezsiniz ,sahte gülüşler veya yalan sözlere.Çaresiz kalırsınız,
Ve artık umut yok denecek kadar az olur.
Sizin için , yani siz kendiniz
Bir başınıza kalırsınız , sevemezsiniz
kimseyi , anlamsızlaşır her şey sizin için
dedim ya çaresiz kalırsınız. Of artık kelimeler
bile bir anlam ifade etmez ,boğazına dizilir kalır... Bir anlam ifade etmez artık hayat, bunalırsız ,hayat artık umursamaz bir hal alır , yaşamak ağır gelir , ayaklarınız bedeninizi kaldıracak kadar güçlü değildir artık.
Akip gider hayat tamam belki hala yaşıyoruz
ama bezmisizdir , umutsuz , hüzünlü , noksan , artık monoton bi hayata bile sahip olamayız ,
hicbir şey den tad alamaz oluruz ...
Kırık dökük bir yaşam süreriz , hiçbir şey yolunda gitmez , artık bir değeri kalmayan hayatın , ne almamı olur ... Hani şairinde dediği gibi: "Kelimeler bile yetmeyecek aklın düğümünü çözmeye..." artık hiçbir şeye çözüm bulamayız , ruhumuzu kemiren kelimeler artık para etmez , tıpkı bizim gibi , o kadar dolmuşuzdur ki intahar etmeyi bile aklımıza getirir oluruz. Tabi bunu yapacak gücümüz kaldıysa eğer , öylece oturur kalırız yerimizde gideriz ağır ve derin düşüncelere , mutlu olamayız , biriyle konuşurken üzeriz onu , kırıp dökeriz , hatamızı telafi etmek isterken söylenecek bir söz bulamayınca nefret ederiz kendimizden , ağızdan öyle kelimeler çıkar ki artık pişman olmaya bile vakit bulamayız , çünkü kırmışızdır karşınızda ki kişiyi.... Belirsiz duygular içindesinizdir , içinizde gizlediğiniz bir hüzün vardır.Artık kendimizi ne hatırlamak ne de tanımak isteriz. Kim olduğumuzu bulmaya çalışıyoruz ama, var mıydık? belki...biraz..
Furkan Durak 16:32 5 Ekim