Şiir Defteri

YA ATALARINIZ YAMYAMLAR OLSAYDI (DENEME)

Yazan: Birturkbilgesi
05.03.2019 / 12:56
614 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
'Geçmişleriyle ya da atalarıyla övünen toplumlar patates bitkisine benzerler, en değerli yerleri toprak altındadır' gibi sözlere pek katılmam. Birşeyin geçmişte ya da toprak altında olması değersiz, yanlış ya da kötü olduğu anlamına gelmez. Yerin üstündekileri de görüyoruz işte. Atalar ile övünmek doğru, iyi, yararlı, güzel birşey de eğer atalar bunu hak ediyorlarsa. Yani dünyada kendi çocuğundan, kendi annesinden, kendi babasından ya da kendi kardeşinden utanan insanlar vardır haklı olarak. Evrende herşeyin kendine göre de birer merkezi vardır ve herşey o merkezlere göre değerlendirilir. Örneğin bilimin merkezi mantıktır; dinin merkezi 'Din bilimdir/ilimdir, bilim yoksa din de olmaz' hadisinin, sözünün de dediği gibi bilimdir. Merkez demek yön demektir de örneğin evrenin de içe ya da dışa bir yönü vardır, değişse bile. Yani birşeyleri değerlendirirken merkeze bakmak gerekir ki evrende insan için doğrunun merkezi dinin de merkezi olan bilimdir yani mantıktır yani akıldır yani vicdandır yani vicdan akılın en basit halidir bence.. Yani akıl gerçekte vicdan, vicdan da gerçekte akıl demektir yani akılı olmayanın vicdanı da olmaz, vicdanı olmayanın akılı da olmaz ve kuşkusuz ki bilimselliği, dini de olmaz. Bu bakımdan atalarda aranılması ve atalarımızda aramamız gereken ilk şey vicdandır. Yoksa hemşehrilik, yandaşlık, dalkavukluk gibi birşey yapmış olur ve dinin de merkezi olan vicdana ters düşmüş oluruz ki vicdana ters düşmeyi istiyorsak atalarımızla da kendimizle de övünmemizin bir anlamı kalmaz. Bu yüzden tıpkı kendimizi ve başkalarını değerlendirirken yaptığımız gibi ataları da değerlendirirken birtakım akılsal, mantıksal, ahlaksal, vicdansal, nitel, soyut değerlendirmeler yapmak zorunluluğu vardır yani 'Çamur olsun da benden olsun' anlayışı olmaz. Kuşkusuz ki düşünür(filozof), alim, bilge bir atayla övünmemek, gurur duymamak herşeyden önce akıl ve ruh sağlığına aykırıdır. Bu yüzden atalar konusunda onurlanma-gururlanma yaparken önce onları önce vicdan ölçütü ile değerlendirmek zorunluğu vardır, eğer akıl ve ruh sağlığı içinde bir değerlendirme yapılmak isteniyorsa. Yani 'Atamızdır, başımızın üstünde yeri vardır, dünya bir yana atamız bir yana' demek yanlıştır, herşeyden önce akıl-ruh sağlığına uygun değildir. Övünülecek ata herşeyden önce tüm insanlığın övüneceği özellikte olmalıdır. Yani örneğin X toplumun atası insanlara işkence eden, onları çiğ çiğ yiyen, adaletsiz, vicdansız, vahşi, barbar, insanlıkdışı, akıldışı bir ata ise onunla övünmesi akıl-ruh sağlığına ve insanlığa, doğruya, dine uygun olur mu? Olmaz. Demek ki övünülmek için övünülecek şeyler yapmak gerekir ve insanlık adına da övünülecek şeyler. Yani örneğin bir ata halkını doyurmuş, beslemiş ancak başka halkların yiyeceklerini çalarak; bu o halk için onur, gurur verici olabilir ancak öteki halklar için utançtır. Bu yüzden atalarıyla övünen herkes, her halk, her toplum önce şunu düşünmek zorundadır: 'Ya atalarımız yamyamlar olsaydı?'. Yani ne herkesle övünülür ne de her atayla. Necdet Gürçiftçi Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız, hiçbir dinden olmayan dinli ve bilge İnternette yayınlandığı zaman: 28.2.17/12.14
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Kelebeklerdeağlar
  • Marslı
  • Tormentor
  • Hevilli
  • Pirinctanesi
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir