Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Alaycı/Kuş - ( Mumlu Kağıda Yazılanlar - 5

Yazardan en yeniler

Yaşayan insan yaşamı davet eder. Kendine acıman başarısızlığı cesaretlendirir.. ( Alıntı ) Bir gölgenin kalbinde uyandı Şehla ve parmaklarının ucunda başladı düş çığlığı Ben kimim dedi kulağına eğilip / sen kimsin dedi gölgeye sen beni işte burada yıpratmaya başladığını sandın sırtını döndün dünyaya / tüm kirinle seni kabulleniyorum dedin o kadar rahat, o kadar cesurdu ki kir sen bendeki sana ait olan onuru kabullendin kir koskoca bir hayatı hedef aldı toz başını kaldırdı / kir öpücük kondurdu kirpiklerimi korkutamadı kırmızı ışık tutunamadı uyku kirpiklerimin yedinci teline sen bende kendi yüzünü aradın sen beni ararken bende gördüğün gururu kendinde gördün sen bende kendi yüzünü gördün milim milim yaklaştın kendine zaman zaman kızdın şaibene vazolara yerleştirdin acıyı sen vazonun içinde kendini gördün ben vazonun içinde kendine acıyışının ilerleme kabiliyetini gördüm hayır / hayır duman ile hiç karşılaşmadım kendi laboratuvarımda biriktirdim birbirini kucaklayan simsiyah kalemleri düşmanlığın asil duruşunu sergiledi beyin eti mıncıklanan iki fare hayır, beni tanıman için önce var olman gerekiyordu sen hiç olmadın olmayan bir varlık için hissetmem gereken can acısını eleştirecek bir dilim olamaz yalnızca bir şey var / ne kadar doğru, ne kadar yanlış uzun ömrün sağlam formülü kimsenin kimseye ihtiyaç duymadığı bir zaman herkes dünyanın bir ucundan tutmuş, kendisine doğru çekiştiriyor vazgeçişi harekete geçirene dek korku şimdi ortalık kendine acıyan sessizliğin bütünlük seviyesi şimdi ortalık yapıcılıktan çok yıkıcılıktan yana olan zihniyetin iradeye bağlı işaret parmağı başını unuttum kısa deyişin / ah benim akılsızlığım kendi elimle iyiliğini verdiğim cansız ruh ne söyleniyorsun kendine defterin dışında kaldı kendisine ara veren gölge Alaycıkuş

Alaycı/Kuş - ( Mumlu Kağıda Yazılanlar - 5 - )

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler