Uyandığımda,annem babam herkes başımdaydı.
Derken.hüzünlü yağmurlar etrafa damlalarını saçtı.
Uyanınca mutluluk yolunda bir çağ açıldı,
Yüreğimi yeniden umut parçacıkları sardı.
Kalbim mutluluktan çarpıp,gözlerim sevinç yaşları döktü.
Benliğimi saran his, yeniden içime döküldü.
Sevdiğim beni affedip,yeniden gönlüme döndü.
Sevinç damlacıkları gözbebeklerimi örttü.
Artık;güller,sümbüller,çeşit çeşit çiçekler
Uyandığım rüyadan sırlı sırlı perdeler,
Bu mutlu yürek altındaki hüzünler,
Ahirete kaldı;mutluluklar ve üzüntüler...
Uyandım artık büyük bir kabustan,
Kalmadı hüznüm,kederim çıktı yüreğimin deryasından.
Aşk;ah o aşk!çok kötü bir duygu iken,
Anlayamadım ben zamanında,aşktan kör olmuşken.
Kübra...
keskin_101
13.12.2006 / 07:38
Dileğim bir daha kabuslar hiç uğramasın hayatına. {s:020}
#1
drama
13.12.2006 / 15:56
huzur dolu bir şiir okudum kübracım...o kadar güzrl anlatmışsın ki yaşamış kadar olduk!nice güzel şiirlere...selametle inşallah... :)
#2
akrep-17
13.12.2006 / 17:17
sevgili kübra her zamnki gibi okurken kalbimi costuran bir şiir yazmssn tebrikler. devamlarının gelmesi dileğimle{s:030}{s:029}{s:030}
keskin_101
13.12.2006 / 07:38
drama
13.12.2006 / 15:56
akrep-17
13.12.2006 / 17:17
cacaaydogan
14.12.2006 / 11:36
gökyüzü
14.12.2006 / 18:16