Güneş battı,
Ay yükseldi göklere,
Sen gelmedin.
Mevsimler devrildi birbiri ardınca,
Nevruzu yaşadı kaldırımlar,
Nisan yağmurlarıyla ıslandı ağaçlar,
Sen gelmedin.
Mutluluğu tatmadan öldü aşıklar,
Dayanılmaz bir yaraya döndü,
İçimde gizlediğim yaşamak.
Denizi dalgalarından tanıdım,
İçimde büyüttüm hep kıyıya vuran sesleri.
Seni sordum,
Haberi aldım,
Hasretinle bir kez daha yandım;
Sen gelmedin.
Bir ikindi vakti ve güneş atmak üzere,
Bu günde geçti.
Gökyüzü perdelerini indiriyor yavaş yavaş,
Koyu bir hüzün asılıyken yüreğime.
Kuruyan nehirler gibi damarlarım.
Nehirleri güneş,
Beni ise kurutan sen,
Ve gelmemen…
Bir küçük umut vardı içimde,
O da kurumaya yüz tuttu.
Ne kadar yağmur yağsa da bu şehre,
Umutlandıramadı içimde tükenen umudu.
Hayat bir film,
İzledim durdum.
Yeri geldi güldüm,
Yerindeyim ağlıyorum.
Sen gelmedin,
Gelmeyeceksin;
Biliyorum.
.
.
.
osman
21.06.2007 / 13:10
Kuruyan nehirler gibi damarlarım.
Nehirleri güneş,
Beni ise kurutan sen,
Ve gelmemen
Tebrik ederim güzel bir şiir Sen gelmedin
#1
lagrance
21.06.2007 / 16:41
tebrikler yine güzel duygularınla güzel bir şiir{s:030}
#2
bilgisayarım
21.06.2007 / 18:08
gelmedi ama olsun genede umutların sevgin bitmesin ve de şiirlerin bitmesin harika kal sağlıcakla{s:036}
osman
21.06.2007 / 13:10
lagrance
21.06.2007 / 16:41
bilgisayarım
21.06.2007 / 18:08
serhat
23.06.2007 / 14:23