Her yanda bir sessizlik, her yanda bir endişe,
Muhabbet alameti çıkıyor su üstüne,
Dünyayı sarmış bir giz, iki gönül içinde;
Muhabbet alameti gelir elbet sen bekle…
Doğrudan aç konu, bir rüya mı bu?
Aslında gönlüm bir rüya sanıyordu bunu,
Ne güzel bir rüya, mutluluk belki de sonu;
Sonu yakın galiba bu rüyanın doğru mu?
Yıldızlar, hayaller muhabbet alameti,
Muhabbet alameti, gönlümdeki bu sevgi,
Ruhumu dinlendiren sonsuzluk musikisi;
Bilmem ki kaç yıldız işitti acaba bu sesi?
Haberin yok belki de gönlümdeki sevgiden,
Gönlümdeki sevgiden, içimdeki yerinden,
Yüzümden akıp duran, gözlerimdeki selden;
Haberin yok belki de, seni seven bu gizden…
Ruhum dayanamadı, itiraf etti,
Su yüzüne çıktı işte muhabbet alameti,
Şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi;
Muhabbet alameti, gönlümdeki bu sevgi…
Gönlümdeki bu sevgi,
Gördün işte değil mi?
Seni ne çok,
Ne çok seviyorum seni!
…
bilgisayarım
18.11.2007 / 16:20
sevgili kızım sevginin en güzeli duydularının en tatlı şekliyle güzel bir şiir olmuş çok beğendim sevgiler iyi akşamlar{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
#1
rapoet
18.11.2007 / 19:42
İçindeki sevgiden şüphem yok muhterem
Karanlığı söndürmek için hayattan feragat eden
ve dünyayı bir cehennem belleyene
Şüphesiz cennet hazırlanıyor hemen. :)
güzel şiirdi tebrikler...
Düzenleme:18.11.2007 / 19:42
bilgisayarım
18.11.2007 / 16:20
rapoet
18.11.2007 / 19:42
Düzenleme:18.11.2007 / 19:42