Anılmazdı,
Kübra adı...
Sana aşık olmasa,
Ağlar mıydı;
Hıçkıra hıçkıra...
Döker miydi gözyaşlarını?
Islak yastığına...
Onun ki çileli yolun sonu,
Yolların en uzunu...
Hayatı acılarla dolu...
Yüreği hep uzaklardaydı,
Her geçen gün biraz daha yandı,
Hangi acımasız insan,
Onun yüreğini yeniden kanattı?
Kalpler yeniden karardı,
Yolları bir sarpa sardı,
Hep ağlardı;
Kübra adı...
Satırlara döküyor,
Çokmuş vebali.
Ağlamaktan yoruldu,
Yokmuş mecali.
Bilmem ki, ötede ne olur hali?
...
Onun yüreği çok yandı,
Hep hayal kurdu, geçmişini andı,
Ağladı, ağladı, ağladı...
Kübra adı...
Kübra adı...
{s:026}
ayşe
28.07.2007 / 14:00
kübracık hala yanıyormusun niye bu kadar hüzün yapma kızımm bir gün gülersin bu haline ben inanıyorum hep si geçmişte kalacak küçük yüreyin yine başka sevdalara yelken açacak ne olur bu güzel günlerin değerini hayat çok kısa bunu bil ve ben hoş buldum yine sizlerleyim çok mutluyum en güzel günler senin olsun
ayşe
28.07.2007 / 14:00
serhat
28.07.2007 / 15:58