Atıyor kalbim adını duyduğumda,
Atıyor, senin için şiirler yazdığımda,
Kalemi alıp, söze başladığım anda;
Anlıyorum içimdeki yerini o anda…
Gözlerine bakıp söylemek isterdim,
Domates gibi kızarırdım eminim,
Ne oldu bana, ne oldu yüreğim?
Ben böyle yazamazdım ki her daim…
Mutluluk gözlerimde, gözlerinde mutluluk,
Nasıl da aydınlık gördüğüm şu ufuk,
Kalbin sıcacık ama hava git gide soğuk,
Yazdırdı bana içimdeki yerin, bir soluk…
Sevmezsen sevme, umrumdaydı sanki,
Zaten beni anlamaz insanların yüreği,
Ama ben çok sevdim, anlıyorsun beni;
Büyüt ne olursun içimdeki yerini…
Son dörtlük, son kelime, son hece,
Bitmez yazdıklarım, yazacaklarım belki de,
Çıktın karşıma, ah ah nereden de;
Nereden çıktın gerçekten, söylesene?
Bir masal yazdım içinde ben,
İçinde ben, başlığı sen,
Ne de güzel oldu bir bilsen;
Okuyorsundur belki de, tahmininden…
kayra_zamres
01.11.2007 / 19:08
hava soğuk..ve serin...
gelir üstesinden gözlerin!
:(:(... sevmek anlam kazanıyor sanırım bu yalnızlıkta..
eline sağlık kadın!!
#1
ayşe
01.11.2007 / 19:13
çok güzel kızım hele hüzünde yok içinde seni böyle görmek isterim kararlı güçl ve mutlu sevgin hala var anlıyorum ama gülsün güzel gözlerin yeterki ağlamasın {s:029}{s:026}{s:026}{s:015}{s:026}{s:026}{s:026}{s:036}
#2
bilgisayarım
01.11.2007 / 20:52
sevgili kübra çok ama çok beğendim okurken sanki içim sevgiyle doldu sevgiler neşe ablan{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
kayra_zamres
01.11.2007 / 19:08
ayşe
01.11.2007 / 19:13
bilgisayarım
01.11.2007 / 20:52