Ah benim divane gönlüm,
Yine hasretten heba düştün.
Geçemedin sen bu yardan,
Çok, çok uzakları seçtin.
Kiminin gönlü orada,
Kiminin gönlü burada,
Benim divane gönlüm,
Kaldı kalp ve akıl arasında…
Bu gönül akla kıyar,
Kalbi aklın yerine koyar,
Kendini düyanın merkezi sanar,
Benim çılgın, deli gönlüm.
Divane gönlüm bekler,
Gözlerinden yaş akar, yanakları nemler,
Ah bir de ettiğim sitemler,
Divane gönlüm yüzünden olsa gerek…
Divane gönlüm artık akıllan,
Kalk düştüğün yerden.
Sabırsız olma gönlüm, dayan;
Elbet gelir bir haber, uzaktaki sevdiğinden…
Kübra...
ayşe
08.06.2007 / 13:34
GÖNLÜNE SİTEM ETME MANTIĞINLA DÜŞÜN KÜBRACIK DİMDİK AYAKTA DUR BU GÜNLER GEÇECEK SENDE BİRGÜN MUTLULUĞU BULACAKSIN BU SÖZÜMÜ HİÇ UNUTMA AMA KARALI VE AZİMLİ OL SENİ UNUTANI UNUT
GİTSİN
#1
sevdatayfur
08.06.2007 / 23:46
adını da ogrenmıs oldum kubracım yazdıgın sıırlerden unutamadıgın bırı oldugu anlasılıyo gıbı tabı benımde sıırlerımı okumussun fakat ben herhangı bırıne yazmıyorum sagdece kendımı baskalarının yerıne koyarak hıssedebılıyor ve yazıyorum ınan mesela senın ıcını bılem yazarım ben sevdıgımle evlıyım ve mutluyum sanada dılıyorum aynısını korkma ne yasadıysan yasadın onemı yok yasıyacaklarının onemı var sıırlerını cok begenıyorum{s:030}{s:029}{s:029}{s:026}
ayşe
08.06.2007 / 13:34
sevdatayfur
08.06.2007 / 23:46