BİR İNSAN
Zekâsız bir insan,
Onun hali duman.
Cahil, batıl düşüncesi;
O ki zamanın esiri…
Hayalsiz bir yaratık,
Saçma sapan bir mantık.
Hayatında mahkûm artık!
Sersefil bir hali var,
Uğrarmışmış da bahar,
Anlamazmış o kadar…
Düşüncesi tar-u mar,
Doğmuşta ne faydası var?
Boşa yaşanmış yıllar…
Haberlerden habersiz,
Okumuş da eğitimsiz,
Oldukça da seviyesiz,
Bir insan ama yersiz!
Bir o kadar da hissiz,
Dermanı yok çaresiz…
İnsan olarak doğmuş,
Konuşmaktan yoksunmuş.
Elde sıfır var şimdi,
Aksi değil de sinsi…
Yaşasın o kendince,
Kendi yoluma bende…
H.KÜBRA YILDIRIM
ayşe
06.02.2008 / 20:17
kimden bahsettin seni çokmu üzenden değmez diğilmi boş ver {s:026}{s:026}{s:015}{s:015}
#1
usagi
08.03.2008 / 14:52
Bu şirimde tahmin bile edemeyeceğiniz birinden bahsettim,onun için-di...
ayşe
06.02.2008 / 20:17
usagi
08.03.2008 / 14:52