BİR HİKAYE
Dost acı söylerse makbul olurmuş,
Yitirmek istemiyorsan, sarıl sımsıkı.
Gerçeği gören gözler hemen dolmuş,
Sarılmazsan yitip gider onunda aşkı.
Kalbe söz geçirmek zor, bilirsin,
Başladığın bu hikayeyi bitirmemelisin,
Öğreneli çok oldu, küçük değilsin;
Senle bu hikaye hep sürecek, göreceksin.
Tahir’i bilirsin aşkından ölen,
Zühre’yi de bilirsin o zehri içen,
Dilerim bu Hatay, bu hayat ve ben;
Ve onunla mutlu olursun inşallah sen…
Yazmak hiç bu kadar zor olmamıştı,
Gözlerim bu denli hiç dolmamıştı,
Hayat yüktü de, bu kadar ağır mı?
Nereden çıktı şimdi bu yanılgı?
Ben dost, ben sevgili, ben arkadaşım;
Yüreğinde buruk bir iz, o izin üstünde yoldaşım,
Örtmeye çalıştığın bir giz, bir sırdaşım;
Şimdi mutluluğum, senin mutlu olma şansın…
bilgisayarım
29.11.2007 / 20:57
sevgili kızım nekadar güzel ve duygulu bir şiir olmuş sevgilerimi yolluyorum {s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
bilgisayarım
29.11.2007 / 20:57
Kaf-Kef
30.11.2007 / 01:44
dinmeyenkar
01.12.2007 / 23:30