Benim en yakın arkadaşım,
Bana dost,bana rehber.
Benim hayattaki tek sırdaşım,
Bana kalkan,canım annem…
Ben çok korkaktım küçükken,
Annem bana cesaret veren,
Beni büyüten,eğiten,yol gösteren;
Bana dost,canım annem…
Gerektiğinde çok kızan,
Gerektiğinde de bağrına basan,
Her şeyden fedakar olan,
Bana yoldaş,canım annem…
Bazen çok dermansız,
Bazense onun yokluğu imkansız.
O olmadan yüreğim çok ıssız,
Yüreğime neşe ,canım annem…
İzin vermez bazen,izinsiz;
O olmasaydı,gönlüm temelsiz,
Bu şiiri yazıyorum şuan vakitsiz,
Satırlara sevgi dağıtan,canım annem…
Annem beş harfli,
Kübra gibi,adım gibi…
Bu şiir mutluluğa boğuyor yüreğimi,
Anlatıyorum satırlara canım annemi…
ayşe
15.05.2007 / 16:10
gönül kalemin hiç susmasın şiirin çok güzel ana bir yar ana bir can ana bir ömür değerini bilenlere kardeşim
#1
selametnur
16.05.2007 / 11:58
sevgili gönül arkadaşım duygularını selle giderayak dizdin zaten sevgimiz kalemimizle birleşirse ortada anlam bakımından çok zengin kültürel kelimeler çıkar öyle değilmi zaten dünyada sevgisinin karşılığını ödeyemeyeceğimiz tek annemiz var değerini nekadar biliriz tartışılır ebedi sevgi doğasını annemize yaşatmamız dileği ile kal sağlıcakla,,,{s:030}{s:029}{s:036}
#2
ayşe
16.05.2007 / 22:19
YORUMUNA ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM KARAMSAR DİYORSUN ÖYLE ÇOK NEDENİ VARKİ ANLATMASI GÜÇ BENKİ HAYATA DAİMA GÜLEREK BAKAN BİRİYİM YILLARIMI POLLEYANACILIK OYNIYARAK GEÇİRDİM AMA GALİBA GÖNLÜM ÇOK YORULDU TÜKENDİ UMUTLARIM YİNEDE GÜLMİYE ÇALIŞIYORUM İYİ BİR TERAPİM VAR YAZILARIM
ayşe
15.05.2007 / 16:10
selametnur
16.05.2007 / 11:58
ayşe
16.05.2007 / 22:19