Şiir Defteri

UZAKLARA GİDİYORUZ

Yazan: umitnadir
20.05.2019 / 10:15
687 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
UZAKLARA GİDİYORUZ 1. BÖLÜM Mersinden çıktık yola, uzaklara gidiyoruz çook, çok uzaklara. Akdeniz, Bataman, Cebelitarık, iki saatte Atlantik. Akdenize akan güneşli mavilik duruldu, üzerimize kara bulutlar kuruldu, sesler geliyor derinden, sesler azgın, uğulduyor rüzgar, ıslık çalıyor kızgın, gelmeyin diyor, fırtına pusu kurdu. Uzaklara gidiyoruz çook, çok uzaklara. Deniz kabarmış, siyah örtü inmiş maviliklere fırtına, şaha kaldırıyor deniz atlarını atlılar, mavi kara atlılar, kesilmiş gökyüzünün şah damarı yağıyor üzerimize ışın kılıçları yüreğimiz sığmıyor kafesine içimizde yanan, ölümün korku dolu kızıllığı. Sallana sallana geliyoz işte Azor, Azor'u geçiyoz zar zor, yatıyoz bir sağ, bir de sol yani bir sancak bir iskele, dağ dağ dalgalar ak başlı toroslar gibi. Gemi başladı can çekişmeye çığırıyor bir türkü azraille koyun koyuna yatan, ölümü şarap diye içenlerin türküsünü dalgalar kara bir örgü örgüde kıvranıyor, koca gemi. Deniz kızları çağırıyor beni karşımda kocaman mavi bir göz zapt ediyor benliğimi geliyoruz göze göz atlamak geliyor içimden atlamak, yanağımda şaplıyor bir tokat -kendine gel! bak... Bakıyoruz ki, dümen suyunun köpüklü izleri lakin, alamıyorsun kendini köpüklü denizin kıvranışlarından kalbimi bin parçaya böldüğüm onu gördüğüm ilk anda, ama, orda, onu, gördüm, diyen kurt, kemiriyor beynimi. Haydi at kendini, fırlat, atla, at, yüreğini denize at, çık punterlerin üzerine var sende kanat kanatlarını çırparak uç, uç sevdiğine sev onu, sev, ev, ev!... Evim!... Benim evim!... Ben nerdeyim?... Gemide!... Gemidemiyim?... Gemideyim. Sesi kulaklarımda hala alevli kamçılarıyla kaburgalarında ateş yakan canavar, üzerimizdeki kara ejderha şövalyenin kızıl miğferi gibi parlıyor alev saçan gözleri dalga dalga dağlarla dağ gibi dalgalarla üzerimize yağıyor giyindik emergencyleri zar zor, gemi bağırıyor, banada banada. Bakındık gökyüzüne son bir kere, yıldızlar, belki oradadır diye. Mademki ölüm mukadder, yaşadığım hayat bana yeter, acaba geride kalanlar benim için ne der? Ne dersiniz beyler? Burada arkadaşlarla beraber ölmek, burada onlarla denize gömülmek, işte bu kader. Kim bilir, belki görmeyeceğim bir daha ela gözlerini, kim bilir, belki duymayacağım bir daha kalbimi okşayan sözlerini, Ama bil ki, ve artık, dağılsada bedenim denizde zerre zerre, ve sonunda dikilecek bir tanem, senin olduğun yere mor bir menekşe. Avucuma yazıyorum vasiyetimi kalemim deniz mürekkepli. Birden bire anons, hava düşüyooor, hava düşüyoor içimizde bir sevinç, sevinçle dolu keder gülüştük, sarıldık hep beraber, şükür tespihi çekiyorum birer birer, ümid olmasaydı söyleyin, yaşamak neye değer? Uzaklara gidiyoruz çook, çok uzaklara. Beynimde davullar vuruyor uyu uyu, demir aldı gözlerimdeki uyku, kucakladım, sakladığım yakamozları güneşin yakıcı ışınlarını üzerime örttüm. Rüya gördüm, sevgilim dön diyor, döndüm, buluştuk uzak sahillerde ve dudaklarından öptüm mü, acaba! Yoksa, sevgilimmi beni öptü!... Tütüyor güneşin sıcaklığı bedenimde duman duman, coşuyor bedenim göğü yırtan atlılar gibi yaman, bir kuş, kondu dudaklarıma, kuş, beni öptü, gözlerimi açtım, baktım, deniz, sahil, kara, varmışız Kanada kıyılarına. Dediler, dikkat edin buz dağlarına, Titanik'in battığı bu soğuk sularda yol kestik, ağır ağır ilerledik çok şükür limana demirledik. ÜMİ NADİR ESİRCİ
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Pirinctanesi
  • Mefail
  • turgaykurtulus
  • Celal
  • umsena
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir