İNSAN OLMAK
Tek başıma idim cihanda, deli dediler
Geçip gittim, beni kimse bilmediler
Sürmeli gözlerin ki, bana değdiler
Gözüm görmezden önce bir hiçmişim ben.
O gözler o dudaklar olmuş gülrenk
Duydum sesini yüreğim tuttu bir ahenk
Huridende güzelsin giydim ateşten gömlek
Çizdim tasvirini ressam oldum ben.
Kakülü perçemi saçının telleri
İnci mercan dişleri ak güvercin elleri
Zeytin karası gözleri ince beli cilveli
Sana nükteler dizdim şair oldum ben.
Fidan gibi boyu nazlıdır selviden
Aldı beni benden içtim aşkın deminden
Bahar doğdu yüreğime hüsnü gülşeninden
Gönlüm sevmeyi bildi insan oldum ben.
Ümit Nadir ESİRCİ