Şiir Defteri

DOLUNAYIN PARLAK IŞIĞINDA

Yazan: umitnadir
07.03.2018 / 22:06
1155 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Bir sonbahardı, Sonbahar da, bir gece yarısı, Gökyüzünde kocaman bir dolunay, Dışarıda nemsiz, serin, şurup gibi bir hava vardı. Hafiften esen bir rüzgar vardı, Usulca dolaştı alnımda, Saçlarımın arasında, Bütün yorgunluğum, uçup gitmişti bir anda. Dolunayın parlak ışığında, İnsanların yüzleri ışımıştı, mutluluktan, O en güzel hülyalı aksamlardan, Eylül, en güzel zamandı. İncecik gül gibi fidanlar, Hem kızlar, hem erkekler, Manolyanın mis gibi kokusu, Sarmaş dolaş tı, sevgililer, Dolunayın parlak ışığında, Adı konmamış bir karnavaldı. Uzaklardan bir kuş ötüyordu, Sanırım bu öten, bir baykuş'tu, Öterken şehrimizin son baykuş'u, Rüzgar, işte o an durmuştu. Sanki bir fısıltı, yada uğultu, Hüzünlü bir ses geliyordu, Tüylerim diken diken olmuştu, Ama, korumanın manası da yoktu, Evet, bir sesler geliyordu, Ahmet - Mehmet - Mustafa, Arada bir dua, Ali - İsmail - Abdullah, O an anladım, ağaçlar ağlıyordu, Gezi Parkında. Fidan gibi evlatlar, tam karşımda, Havuzun yanı başında duruyordu, Beş fotoğraf, anıtmezar da, Mezar taşları ışık saçıyordu, Dolunayın parlak ışığında. Yazar Ahmet ÜMİT in "Beyoğlunun en güzel abisi" adlı kitabından alıntılar ile yazılmıştır. UMİT NADİR ESİRCİ
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Pirinctanesi
  • Mefail
  • turgaykurtulus
  • Celal
  • umsena
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir