Bilmiyorum bu hale gelmemin sebebi
Sen mi sensizlik mi yoksa senli sensizlik mi
Göz görmese unutur muyum acaba
Yoksa yeni acılar mı eklerim acıma
Canımı en çok acıtansa
Her gün vazgeçmek seni sevmekten
Ve sonra vazgeçmek vazgeçmekten
Her akşam gömüyorum seni gönlümdeki mezara
Ve her sabah seni çıkarıp kendim giriyorum o mezara
Anlamadım işte sen mi sensizlik mi yoksa senli sensizlik mi
Başa çıkamıyoruz ben kendim ve yalnızlığım
Senle sensizlikle ve senli sensizliğimle
Ne acı gözlerin bana bakarken bakamamak gözlerine
Her bakış bir delik daha açıyor delik deşik gönlüme
İlacın ne deseler karşımda duruyor
Ama ellerim uzanıp bir türlü tutamıyor
Susuz kalıp çöllerde serap görür gibi
Ben gittikçe oda gidiyor ulaşması imkansız
Anlatmak istesem anlatması imkansız
Bana anlatılansa bu sevda imkansız
Senden bana kalan ben kendim ve yalnızlığım yine
Başa çıkamasak ta senle sensizlikle ve senli sensizliğimle
Ben kendim ve yalnızlığım beraberiz işte
IHSAN ÇALIŞKAN
ayşe
04.05.2008 / 11:33
yalnızlık kiminin çok istediği kiminin se tahammul edemediği bir duygu vesizde güzel dile getirmişsiniz
{s:026}{s:026}{s:015}
ayşe
04.05.2008 / 11:33