Ansızın olan bir ölümle başladı her şey
Birini kaybederken birini bulmayla başladı her şey
Önce gözlerini gördüm kısılırcasına bakan o gözlerin
Aldırmadım,dokunmaz ki dedim gözlerin
Sonra ise kapılıverdi gözlerim gözlerine ve kendimi kaybettim sanki sen oldum delirircesine
Söz geçiremedim ki aklıma,fikrime,gönlüme
Sonra sen yer buldun şiirlerimde
Sanki aydınlatan apaydınlık bir ışıktın gönül penceremde
Kimi zaman gönül penceremize taş atanlara
Yürüdüğümüz sevgi tozlu yollara diken serenlere
Cevabımız hep gülü seven dikenine katlanır oldu
Sonra araya mesafeler girdi ve sana göre çok ama çok uzakmışım
Seviyordum ama sana göre ben sevmiyormuşum
Sana göre uzak ve yabancıymışım
Ve sonra kapı çalındı ansızın
Açtım,ayrılık rüzgarıydı kapımı çalan
Her sevginin sonu ayrılık mı olmalı yoksa kavuşmak mı
Kavuşmak varken bu amansız ayrılık da ne ki
Sonra duydum ki o çoktan yelken açmış dalgasız denizlere
Ben ise okyanusmuşum ona göre
Boğulurmuş bende
Büyük dalgalarım varmış benim
Bir gün sakinken diğer gün dalgalanıveriyormuşum
Haklısın haklısın ve yolun açık olsun
Osman Sağaz