Aydınlansın mabedin dedi cihan
Aşk biter şehrin sihri biter
Elde kalır yalnızlık
Nakış
Nakış
İşlerken kılıcına alevi ülger
Attar’ın elinde gül
Gül küldür döner
Yine gül olur
Diye fısıldadı
Döne
Döne…
Arayan arananın kendisiyse
Bu zorlu yolculuk niye
Diye sordu Attar
Yol kısmetimiz
Simurg olmak kaderimiz
Dedi gökteki kuşlar
Eşyayı olduğu gibi görene
Ne mutlu...
Ne kınamalı yolda kalanı
Ne de övmeli
Yolculuğunu tamamlayanı
Herkes kendini arar
Dedi toprak
Herkes gücünün sınırını arar
Yeniden var olma arzusunun
Nedeni budur
Diye gürledi dağlar
Hiç, ilk basamakta olanla
Arşa ulaşan bir mi
Hiç verenle alan
Bir olur mu
Diye fısıldadı
Gök kubbede rüzgâr
Hiç bakanla, gören
Bir olur mu
Öyle ise
Arzumu ver
Dedi ahu gözler
Öyle ise
Arzumu ver
Görmek için göze ihtiyacın var
Bu senin muradın, lakin
Mabedi aydınlık olanın
İhtiyacı yoktur sana
Var git
Muradını
Kör karanlıkta ara
Kalbiyle görene göz ne hacet
Dönüp geldiğin bu şehir
Soluduğun ipek çöl
Sesin muştusu
Ve çığlığı istiridyenin...
Eşyanın sonsuzluğunda ne varsa
Dönüşür birbirine
Gülün yaprağında yaşlı
Denizin izidir kalan
Gülün yaprağında
Dedi hep bir ağızdan turnalar
Kaç yaşam aydınlattı
Kaç göz seyretti
Bu sessiz çölü
Aklın alamadığı utkuları
Adı konulmamış alçaklıkları
Belleğim her gece
Yeniden yarattı renkleri, biçimleri
Ve öyküsünü ötekinin
Işık sevinçle tutundu çeliğe
Beyaz krizantemlerin
Kirli camların maviliğinde
Ötede şafağın ürküttüğü şehir
Gül rengi bozkırın göğsünde
Ateşten köpükler saçıyordu
Dağlara
Bulutlara
Ve
Cümle cihana...
Şafak vaktidir şimdi
Dedi tüm canlar
Bilmek, korkusuzca yaşamaktır
Bilmek, arınmak ve sırra ulaşma azmidir
Diye çınladı
Gök kubbe
bilgisayarım
21.10.2009 / 21:32
ÖNCE HOŞ GELDİN ARAMIZA DİYORUM VE AÇILIŞI MÜKEMMEL DİZELERLE YAPMIŞSIN GÖNÜL SESİN DAİM OLSUN SEVGİLERİMLE{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
bilgisayarım
21.10.2009 / 21:32