hasretini yastık,özlemini yorgan yapardım
her gece sen diye onlara sarılıp yatardım
buz gibiydi yastık,buz gibiydi yorgan
hepsini atmak isterdim, atamazdım
sıcaklığını arar da bulamazdım
zifiri karanlıktı odam...
sensizliği bir mum yaptım ve yaktım
karanlığımı aydınlatması için değil
mum yanıp bitsin
onunla beraber hasretin dinsin istedim
buğulu camlardan bakardım
elim kolum bağlı çaresizce ağlardım
gözlerimden yaş akardı da tutamazdım
her damlasında adını yazardım
adınla beraber binlerce kelime
söyleyemediklerimi anlatırdı gözlerim
feryat ederdi sessizliğine yüreğim
duyulmazdı feryatlarım
bogulurdum...
senin bunlardan haberin olmazdı
ben, ben seni severdim
ve bu deli yüreğim...
ama sen bilemezdin
ben ise anlatamazdım, anlatamazdım işte
sadece severdim.....
{s:015}{s:015}
duygu_seli
10.01.2008 / 15:48
Gerçekten çok hoş bir şiir yazmışsın canım benim.Eee kimin arkadaşı {s:024}
Zaten şiire başlamamı sağlayanda sendin bu güzel bu değişik duyguya başlama sebebim senle atışmaktı..senin kadar ii değilim acemiyim ama inşallah ilerde bende bu kadar farklı pencerelerden bakabilirim hayata..sevgiyle kal...{s:029}{s:026}{s:015}
duygu_seli
10.01.2008 / 15:48