numaran telefonumdan
gözlerin gözlerimden
sicilin defterimden
aşkın kalbimden
varlığın bedenimden
ruhun ruhumdan
Çoktan silindi.
Bir Seher vaktiydi.
benden gittiğinde sen.
Yüreğim acıdı dağlara vurdum kendimi
yinede dindiremedim gözlerimdeki seli
bana bakıyordun ama gözlerin
dalıyordu çok uzaklara.
bana gülüyordun ama
eski kendi günlerini hatırlarmışçasına
ellerimi tutuyordun.
gözlerini kapatıp beni sevdiğini söylüyordun
bunu neden yapıyordun
Bilmiyordum ama sen beni değil
başkasını seviyordun..
Issız gecelerde adını sayıkladığın
yağmurlu gecelerde ağlayarak uyandığın
sustum hep sustum
Cok korktum. gitmelerine.
seni nasıl sevdiğimi biliyordun
ve onu nasıl sevdiğini ben
ve onun bir başkasını nasıl sevdiğini sen
aşk acısı çekiyordu insanlar garipce
kimse tutmadı bizi kimse umutla bakmadı.
bitti denildi ardımızdan. aşk mahkumu bunlar...