Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / DESİNLER Kİ

DESİNLER Kİ

Yazan: sabri
21.12.2021 / 19:07

530 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Sana, uzak iklimlerden geliyordum; Aşkı getiriyordum; Avuçlarımda... Üstüne güneş doğmamış henüz. İnce sızısıyla derlenmiş yörelerimin, Şu hiç bir şeye sığmayan hikayemiz, Bir dramıydı yaşamımızın sadece. Sen ki, Göz bebeklerimde cisimleşirken, Şafakların sökmediğini bilirsin. Ama, artık hiç bir şey anlatmıyor bana Göz yaşların, Yine sigaramda kül uzayıp gidiyor; Sen, sevildiği gittikçe küllenen bir insan, Ve ben, Deniz kıyısında buz tutmuş bir Tan'ım işte !... Tüm dinlerin mabetlerinde, Duada beklese ellerin, Geri getirsen bile giden zamanı, Toplarsan, senden alınan Ne varsa her diliminden, Yine ağlarım, senin için çocuklar gibi Bir süre yıldızlara bakarak. Ve yürürüm adım ,adım karanlıklara Senin için... Neden büyütüp, Neden kopardığımı teker ,teker yaprakları Papatyanın... Gözlerimde nemlenir, Ve bir giz oluverir içimde bu. Zaten çoktan uçmuştu yerlerinden Ruhlarımız. Yürüyen hayallere paralel, Yani öleli çak olmuştu ikimiz. On üç Aralık,ve yirmi dört Ekimlerde... Uzak iklimlerden sana geldiğimi, Yeni güneşler getirdiğimi, Herkes biliyordu; Dillerinin ucunda erirdi sevgimiz O kır insanlarının, Ölümsüzleşiyordu... Yön değiştirmiş rüzgarları O beldenin, Sularını çekmiş gittiğimiz çeşme, Belki, bir yonca tarlası olmuş; Yada, yeni bir hayat kurulmuş, Seviştiğimiz yerde şimdi... Desinler ki ! İki kişi vardı Pembe bir evde, Sevdiler ! Seviştiler ! Hepsi o kadar !... 1978

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

mimu
kartanesimKar
Ebuelfiya
Efeefe
Öz-gü

Bağlı Üyeler

asli-korkmz35321:30

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir