Karanliktan isiga dogru ucusan sineklerdir
Aydinliga muhtaccasina isiga asik
Insandir aydinlikta bulunmasina ramen
Yuregi karanlikta kalmis
Kim demis sinekler igrenctir diye
Igrec birsey gormek istiyorsa baksin kendine
Gorsun icindeki hastalik sacan hayvani
Anlasin kotulugun tek kaynagi
Icindeki karanligi
Insan degilmidir isiga hukmeden
Isiga hukmederken
Kendi ilkel karanliginda
Her seferinde
Bozguna ugrarcasina yenilen
Kimdemis sinekler igrentir diye
Mide bulandirir ufak olsa bile
Zulmederken fakire ve yetime
Cikari icin ruhunu satarken kafirce
Mide bulandirmiyormu
Her nekadar temiz ve pak olsa bile
Bakarsan karanlikta yanan bir lambaya
Goreceksin
Mutluluktan dans edercesine ucusan sinekleri
Aydinlik icin carpan
Kucucuk bir yuregi
Kim demis sinekler igrenctir diye
Igrenc bir sey gormek istiyorsa
Once baksin kendine
Fıratın-Hüznü
12.04.2008 / 08:53
Kelebek ve pervane ışığa aşkmış. Aya göre yön tutar, göç edermiş. Ayyüzlünün semtine doğru, aydinlik yuzune doğru. Sonu ölüm tabii. Pervanenin en acikli olumu ise, insanlarin ay işiğina benzeyen fener, araba farı, ampül, gibi yalanci ışıklarına kanarak ölümüdür.
Sineğe gelince vallahi yaratılışında hikmet var. Ne deyim şimdi. Fakat bildiğim kadarıyla ışığı yakar yakmaz sinek ışığa gitmez, neye konacaksa ona konar.
Bir amacı, ya da amacının yüceliği olduğunu sanmıyorum. selamlar. güzeldi. {s:026}{s:026}
#1
rapoet
12.04.2008 / 20:09
Hoşgeldin Rodoza şiirlerin güzel ama birkaç şiir bırakıp çekip gidersen arkandan küfretmediğim kalır sadece ona göre :)
Fıratın-Hüznü
12.04.2008 / 08:53
rapoet
12.04.2008 / 20:09