Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Kadın gözüyle ayrılık

Yazardan en yeniler

Bazen kelimeler yetersiz kalıyor Ve tanımaz oluyor insan en güvendiği haini Birlik yolunda yan yana yürüme sözü verenlerden biri İlk zorlukta topukluyor Yalnızlığa terk ediyor biri diğerini Kaçıyor yani… Onlar her şeyin en iyisini bilirler ya Kendilerinin kim olduğunu bildikleri gibi… Seneler sonra yan yana uyuduğunuz, Teslim ettiğiniz tüm hayallerinizle Hatta yaşlanmayı düşlediğiniz O koynunuzdaki en yakın ve büyük düşman Biriktirip sakladığı tüm kötülüklerini döküyor Yuvanın, Senin her yanına… Şaşırıyorsun kalakalıyorsun Bu kim diye… İnanmak istemiyorsunuz dakikalarca Günlerce aylarcaaa veee yıllarcaaa Ama gerçek tam karşında tokat gibi Ani, hızlı, sert ve çok acı geliyor. Her şeye uyum sağlayabiliyor insan Öğretiyor… Yavaş yavaş alıştırıyor yeni ve Senin hiç düşlemediğin bir hayata… Muhakemesini yapıyorsun istemeden Kaybettiklerinin kazandıklarının Terazinde tartıyorsun geriye sarıp sarıp Olayları daha başka görüyorsun. Tüm çırpınışlarını anımsıyorsun kurtarabilmek için Senin için en güzel yuvanı. Konuşmalar kavgaya dönüşüyor Hatayı iki kişiden biri kabullenmiyor Suçlu bir kişi seçiliyor. O ne yapsa kendini anlatamıyor. Bir katil bir cani bir kötü olan her neyse Adalet mi bu?... Ona inanılıyor yuvam yıkılıyor. Altında bir ben kalıyorum. Islak yanaklarım, şişmiş gözlerim, Ayrılmak istemediğimi haykırmaktan acıyan boğazımla… Çaresiz kalışım… Çaresizliğin elden bir şey gelmemezliğin haliyle Sağa sola sarılıyorum… Yani… Kapılarıma, duvarlarıma, pencerelerime, odalarıma bakıyor Ve dışarıda bekleyen taksiye dermansız bacaklarım adım atmayı unutmuşken Kollarımdan tutularak götürülüyorum. On dört yılı bir avazda mecburen noktalıyorum. Son defa evime bakıyorum canım evime Bitiyorum. Bitiriliyorum.

Kadın gözüyle ayrılık

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler