Bitiyorum...
Yokluğun hançer yarası gibi
Kimse duymuyor sesimi
Sen bile duymuyorsun artık
Ağlasam hisseder misin
Ondan da emin değilim artık. ..
Eriyorum...
Sensizlik güneş gibi yakıyor içimi
İçimdeki ateş eritiyor buzlarımı
Sessizlik var bir de çınlatıyor kulaklarımı
Duvarlar senin adınla yankılanıyor
Kaldırımlar seni haykırıyor yüreğime...
Tükeniyorum...
Günler, haftalar, aylar geçiyor
Her gün biraz daha tükeniyorum
Sana getiriyor zaman beni
Her an ölüme daha çok yaklaşıyorum...
Üzülüyorum. . .
Geçen zaman alıyor seni benden
Yarama tuz basıyor suskunluğun
Silmiyor hiç kimse gözyaşlarımı
Tutmuyor kimse bendeki yerini
Anlamiyorlar bendeki seni...
Lanetleniyorum...
Hayat sevdiklerimi alıyor ömrümden
Yaşamım anlamını yitiriyor
Gözlerim kapaniyor hasretinle
Yalnızlığımla başbaşayım artık
Ne gelen var ne de giden
...
