Seni sevmek farzdı ömrüme.
Bundandır küçücük bir umudu koskoca bir ömre sığdırma çabam.
Sesin içimde çınlarken
Gece yutkundu birden
Bir şeyler söyleyecek belli ki, nasıl da çekingen
Kulağıma fısıldadı usulca
Hazan! dedi.
Hüzün! dedim.
Yüzüm yüzündendir
Karanlığına gömüktür.
Gündüzün onun yüzündendir
Gündüzünün aydınlığı onun yüzünün yanında sönüktür.
Gökyüzü gürledi.
Yağmura bulandı gözümün daldığı kaldırım.
Yüreğime yağmuru da serpecek
Gün gelecek yüreğime düşecek
Beklenen yıldırım!
Susuyorum!
Susuşuma ezber bozan bir yalnızlık eşlik ediyor.
Bir an ismini unutuyorum.
Bir an resmini çıkarıyorum.
Viran kalbime sürüyorum
İsmini duama sürüyorum
Ve sen yine şiir oluyorsun!
Yaramaz bir rüzgar seni üşütüyor bedenime
Esişine ayrılığın soğuğunu katıyor sanki.
Bil ki
İçimdeki çocuk hayal biriktiriyor hala
Ve bir koca adam kan damlatıyor her gece sözünden
Gözlerin gözlerime takılmıştı
Düşbazın düşlerine düşmüştü.
Şimdilerde gökyüzünün aydınlığında arıyorum onları!
Nerdesin,nasılsın bir bilsem!
Sen gelsen
Acımı derininden silsen.