KÖPEK MERVE
bir köpeğim vardı benim ismi merve
okadar şirindiki gözleri kahve
bembeyaz tüyleri vardı
görünce insanlar sevmek isterdi
beni çok severdi merve
hele bir öğün yemeğini verme
meşhur olmuştu bizimki
tek çıktığım zaman
soruyorlardı hani nerde seninki
dedim ya beni çok severdi
nereye gitsem gelirdi
efkarlı olduğum zaman
bütün derdimi dinlerdi
şöyle yanıma bir sokulurduki
üstüme atlayıp boynumu yalardıki
sanki bütün dertler bitmişti
tek kötü huyu vardı
çok tüy dökerdi
bir gün eve geldimki
dediler kaçtı merve
bulduğumda mahallenin köşesinde
bir sokak köpeğinle
aaradan günler geçti
veteriner dedi hamile merve
bir gece yine ben yokken evde
kaçmıştı tekrar bizimki
bir daha bulamadım
ulan tek dostum sırdaşım merve
oda bırakıp gitmişti kahpe
ÖMER ÖZTÜRK