gençliğimin ipi koptu aktı gitti sulara
kimi öldü sandı haber yolladı anama
kimi çekti fileyi
kimi zıpkınla girdi dünyama
ben ise ahmak şairim ya!
bari yetişeyim dedim şu giden gençliğin peşi sıra
bir bent yaptırdım ilk işim gönül kıyılarıma
meğerse hep boşunaymış
hep yosunlar konuyor ömrümü adadığım o bent duvara...