Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / ANJİYO GÜNLERİ

Yazardan en yeniler

ANJİO GÜNLERİ Koridorlar hasta dolu , ezilip , büzülen , Beklerler şifa yolu , endişeyle , gezinen , Doktorların çoğu nazik , alakalı , güler yüzlü , Bazıları dağ yaratmış , sert tavırlı , katı sözlü . Günlerce dolaştım suskun ve kararsız , Düşündüm ki ANJİYO , değil yararsız . Bekledim sıramı , sessiz ve sabırsız , Zor geçerdi dakikalar , sevgisiz ve yarsız . Bir neşter acısı , bir de endişe , Kulak ver kâlbimden gelen bu sese ! Dostlarım düşmeyin sakın yeise ! Şifalar dilerim RAB tan hasta herkese . Tevekkül içinde yattım masaya , Şartladım kendimi , türlü tasaya , Geçmiyor dakikalar , sanki duruyor , Gördüm ekranda kâlbimi , tıp , tıp vuruyor . -- Aferin kâlbim, işte böyle, hiç durma çalış ! Zaman ile inatlaş da , onunla , hep yarış ! Kendinle, çevrenle, dünyanla , hemen barış ! Benden TANRIYA oluyor , bin - bir yakarış . Birlikte ağladık , birlikte güldük , Birlikte yaşadık , birlikte öldük , Sensiz nefes almak ne kadar abes , Sensiz bu âlem bana kapkara kafes . MUZO benden , ben ONDAN beter , Neşeyi kaybettik , gözlerde keder . Bu acılı hayata desek ki yeter ! bazen ah çeker. Çoğu kez de şükür eder . -109-A T A T Ü R K İlk okul üçteyiz , belli ki , küçük yaştayız , Ölüm haberin köye gelmiş , kara yastayız . Eğitmen , gözü yaşlı , konuştu, kalbimize kazındın ; Bu gün Dünya biliyor , şanla, tarihlere yazıldın . Okudukça anladım, her şeyinle gerçeksin! , Asrın kahramanı, lideri , her yönünle, teksin !. Seni , milletçe, ne kadar yükseltsek, yine de az , Makamın CENNET olacak, zaten başka yere de sığmaz . Çanakkale Seninle tarihlere kazınmış , Belli ki Çanakkale , Senin alın yazınmış ! İnanç ve iradenle , çelikten de serttin , Ricat eden MEHMET’E direnişi , ölümü emrettin. Geçemedi boğazı , ricat etti düşmanlar , Politik zafer için , geç de olsa pişmanlar . Hile ve baskı ile MONDROS’U yarattılar , Tek kurşun atmadan , boğaza demir attılar . Gecenin rengi gibi , VATANIN bahtı da simsiyah , Düşmana geçit veren , acz içinde bir padişah ; Ordular lağvedilmiş , ne kurşun var, ne de silah ; Başsız kalmış milletim , vah vatanım , vah ! Düşman gemilerine çakmak , çakmak bakarak , “Geldikleri gibi giderler “ deyip , bir sigara yakarak , Boğazın o an ki manzarası gitmişti çok ağrına , Gitmeye karar verdin , necip milletinin bağrına . Müjde ey cefakâr, yoksul kalmış milletim ,! Samsundan kara bahtına güneş doğacak , Doğuda , Batıda , Güneyde , istilacı illetin , Antikoru olup , onları yurttan kovacak . KURBAN BAYRAMI (Ni.998 ,Konut Kent) Bir başkadır bizim için , bayram sevinci , Her zaman özlem duyar , ihtiyarı ve genci . Kadın, erkek , onun , gelmesini bekler , her yaşta, Beklentiler ve istekler farklı da olsa , her başta . Yaşlılar der ki” Nerede , o eski bayramlar “ Onlar , bu günden ziyade , geçmişe hayranlar . Sözlerinden belli ki , geçen yıllara , özlem duyarlar . Adettir diyerek , o güzel ananelere , sadakatle, uyarlar. Saygı, sevgi , hürmet ve içten gelen şefkat , Yürekten olursa, Onlar için , büyük bir tat . Duygusal olurlar , gençlere göre , bir kat , Bedende kalmayınca direnç , güç ve takat . Kurban kesmek farz olmalı , her bir zengine , Kadın, erkek bakılmadan , insanların rengine . Olsa da asıl maksat, Tanrıyı hoşnut etmek , Ete hasret kalana , olmalı nefis bir yemek . Güzel ananeler sürüp gider köylerde, küçük yörede ; Ziyaretler, el öpmeler, hâl- hatır sorma , vardır törede. Bayram harçlığı , mendil , şekerle sevinen çocuklar , Yaşayarak bu güzelliği , istikbâle taşıyacaklar . Bir zamanlar , eğlenceler basitti , yoktu ayıbı , Ne stres vardı ,ne de trafikte , çok can kayıbı . Tiyatro, açık hava , bir de bayram yerleri , Yeşil çimen üstünde , güreş tutan , meydan erleri . Yaşlılar var hanelerde , huzur evinde , Kimsesiz , boynu bükük , bayramları bekleyen ; Yaşamın sonundalar , belki, kâlbi tekleyen , Bir ziyaretçi gelince , gark olurlar sevince . Toplum gibi , düşünce de , değişimden geçiyor ; Çoğu zengin, şehri değil , tatil yöresini seçiyor . “Çalıştım , yoruldum ,dinlenmek hakkımdır” diyen ; Bir kaçıştır başlar , güzel ananeden , biraz eskiyen . Tıklım , tıklım doludur , otobüsler, trenler , Bir kısmı var ki, Onlar muradına erenler ; Bir de, son sür ‘at seyrederken , tutmaz ise frenler , Herhalde , sonrasına karışır , RÜFÂİ ler , ERENLER. Tatile karar veren , aslında , çeker eziyet , Evdeki hesap çarşıya uymaz ki, ama edilmiştir niyet ; İlk etap ta , OTOYOL gişeleri , çok ,çok uzaktır , Belli ki , araç kuyruğu , ilk sıkıntı , ilk tuzaktır . Maksat dinlenmek olsa da , ağır basar çile ve yorgunluk , Oto yolda , gişelerde uzayan , acayip bir kuyruk; “Para alınmasın “ diye , gelse de kesin bir buyruk, Stresten , duygular kızgın ve biraz da buruk. Disiplin ve kurallara uymayanın , çoğunlukla cezası, Ölümle biter, ancak , adı olur , TRAFİK KAZASI ; Böylece bayramlar , kimileri için olurken sevinç kaynağı, Kimilerinin acı, ıstırap, göz yaşıyla ıslanır ,solgun yanağı . Sanki yetmezmiş gibi , akıtılan bunca koç kanı , Ağır basınca insanın sürat tutkusu , cehalet yanı ; Ancak savaşlarda akar böyle fazla , Onun saf kanı . Daha çook kurban olur, bayramlarda insanın canı . Bayram deyip , seyran deyip, sakın içki içmeyin ! Gidiş ve dönüşte , CANAVAR olup , araç biçmeyin ! Yollar olmasın KAN GÖLÜ ,gaflete dalıp , bir anlık , Uymayın Şeytana , bayramlarda , olmayın KURBANLIK ! KÖRFEZ VE YAR Bir villa ki emanet, iki aylık bir süre, Öyle güzel manzara, gizlemiş sanki küre. Önümde uzanıyor körfezin mavi rengi. Bir doğa harikası, bozulmamış ahengi. Dudağımda bir kadeh, balkon geniş, havadar. Karşımda duruyor, yemyeşil sıra dağlar, Gözlerinin renginde, ondan beri körfez var. Gurubun güzelliği seni andırıyor yar. Gurubun tatlı rengi iki saat kaybolmaz. Yıllarca seyretsem, bu renge doyum olmaz. Gençliğimde değil de, neden yetmişimde? Böyle bir zevk duymadım, hiç de geçmişimde.

ANJİYO GÜNLERİ

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler