Evet ben yalnızım
konuşacak bir arkadaşım yok
canım sıkıldığında 'hadi kalk gidiyoruz'da diyemiyorum
gönül bahçemde kendi çitlerimin içindeyim
ben bilmem dışarıda olanı biteni
karanlık bir odam var benim küçük penceresi olan
ne dışarı çıkasım var nede karanlığıma arkadaş alasım
yokluklar içindeyim ben konuşacak bir dostane sese her zaman ihticım var
bazen paltomu alıp gidesim gelir
bunada ne cesaretim nede gücüm var
insanlar tanımak isterim
içlerinde sadece sevgi olsun
insanlar tanımak isterim
gözlerinde sadece mutluluk olsun
insanlar tanımak isterim ben yüreklerinde sadece umut olsun isterim
Evet yalnızım ben
Sanki benim suçum yalnızlık
Şikayetçi değilim ama mutluda değilim
varlığın ve yokluğun tam arasındayım
ne birine ses edebiliyorum
nede avazım çıktığınca bağırabiliyorum
herşeyim içimde
derdim de kederim de
gerçeğim yok benim,kurgularım var
hayallerimin ne ardındayım ne önünde
gidesim var burdayım
Evet yalnızım ben
kalemim ve kağıtlarımla arkadaşım ben
ne sesleri çıkar ne nefesleri duyulur
onlar dinler beni bazen anlamazlar da
ama ne onlar beni terk eder nede ben onlardan kopabilirim
en dostane yardımcılarım dırlar
elimden tutarlar,kulağıma fısıldarlar
ne olursan ol derler
tutarlar elimden alıııppp götürürler ...
Evet çok yalnızım ben ...