YAPILAR
Sevişirdik adam gibi
Tabularımız olmasa
Öpüşürdük kendi duygularımızla
Duvarlarımız dimdik olmasa
Vagonlara doldurdular düşlerimizi
Dağlara saldılar çoğumuzu
Sıkıştık göç yollarında
Süründük sahiller boyunca
Sevişirdik insan gibi
Şu bağımlılık olmasa
Yobazlar ürkütmese zamanı
Aşabilsek korkularımızı
Uzanırdık çimenlere
Oturduk soğuk duvarlara
Soğuk koğuşlarda duşlandık
Taş duvarlar yeğledik güvenliğimize
Yazları peşkeş çekip kışlara
Üşüdük kendi yalnızlığımızda.
DEDE İRFAN ÇELİK