ÖYKÜ
Aylar henüz doğmamıştı
Mevsimler yellere kapılırken
Zaman başka bir yerdeydi
Yıllar sürgünde
Yalnız darbeler yükseliyordu
Dimdik.
Şafaklar yoktu
Gündüzler kara
Geceler yanık
Aydınlık bir masaldı artık
Duygular sömürge
Düşler birer korkak
Özgürlük başka bir yerdeydi
Yalnız inançlar yükseliyordu
Dimdik
İnsanlar yoktu
Umutlar bilinmezde yüzerken
Felsefe yaşlı bir bunaktı
Mantık başka bir yerdeydi
Ve yasaklar yükseliyordu
Dimdik.
DEDE İRFAN ÇELİK