İSYAN
Siz tanırsınız bir orman vardı
Dereleri hep coşkun akardı
Başlarken akşamın sessizliği
Yürekleri ürperti sarardı
Çam kokulu ormanın nefesi
Bağrına basardı o herkesi
Girdi oraya namert kepçesi
Tez başladı ormanın çilesi
Ağaçları azar-azar bitti
Zaman onu hoyratça eritti
Boşaldı şimdi çıplak yamaçlar
Bütün topraklar sellerle gitti
Hortumlar patlıyor denizlerde
İnsanlar çatlıyor bu ülkede
Dağlar ses vermez oldu yüksekte
Bir şeyler oluyor memlekette.
DEDE İRFAN ÇELİK