Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / HİÇ KİMSE ÜŞÜMESİN/KAR- AYAZ- SOĞUK-

Yazardan en yeniler

HİÇ KİMSE ÜŞÜMESİN Yağarken inceden inceye kar Bir çocuk sesi, yırtar günü Bir çocuk soğuktan Bir çocuk yokluktan ağlar Küçüklüğüm gelir aklıma Soğuk da geceden sabahı ettiğim yıllar Yıkık dökük inşatlarda Yürekleri çok geniş olan Bezen Dursun abimin Bazen gerçek bir arkadaş Gazi ÇELİĞİN Bana refakat ettiği Çoğu zaman ise Tek tabanca gezdiğim tek başına gecelediğim Gelir aklıma Kar gibi erittiğim yıllar Tüm soğuğuna inat bu şehrin Sabah olunca çocuklar gibi Sevindiğim yıllar Donma derecesinde sabahın ayazı O ayazda hiç özlediniz mi siz yazı Bir çorba param olsa dedinimizmi Mermi gibi saplanırken soğuk Bir çorba param olsa ısıtacak Gireceğim şu lokantaya Isıtacağım her yanı, diye uykuda değil Ayakta sayıkladığınız oldu mu Bakarsın evlerde ışıklar yanar Sarı ve beyaz Hayal ettiniz mi kışta olsa idi yaz Her araba geçişinde rüzgâr vurur Bilir misiniz saatlerce üşüyen insanı Kaç saat soğuk, kaç saat aç kaldınız mı hiç Bilir misiniz? ne hale getirir Yolda sizi yürürken ayaz Evden yakındasınız ama çok uzakta Bir kez daha düşünün Şu bembeyaz karın yağışında Düş de gör insanların gözünde neredesin Nerde ne değerde hangi aralıkta Düşmede görme en iyisi Düşersen ortada kalmaz Dostta arkadaşta Her düşme bir ayağa kalkmadır aslında Sevmediğim soğuk gibi Sevmediğim ve nefret ettiğim Ne çok küfürbazı var bu şehrin yıkılsın yok olsun küfür ve kar ve ayaz ve soğuk Kırılası ayazın kırılası soğuğun Neyleyim güzel olan Şeylerini sevmişim Çünkü benim doğum yerim Üşümesin hiçbir zaman Ne büyüğün ne çocuğun Ey garip şehir sen nerde Ben neredeyim Üşütmesin artık soğuğun Ellerini ıstayım diye Koynuna sokmasın Ne büyüğün ne çocuğun Üşüyene ver Varsa bir kazağın Varsa bir gocuğun CAKSU MEMURATÖR 10/11-02.2015

HİÇ KİMSE ÜŞÜMESİN/KAR- AYAZ- SOĞUK-

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler