Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Rüzgârlara Sor

Yazardan en yeniler

Dağ başında yapılmış bana ait bir kulübe Yada sıcacık şömineli bir yerde değildim Tayfamla birlikte sensiz denizin ortasında Çaldığım mâsum ıslık vardı dudaklarımda Limanda ılık bir lodos esiyordu bir yandan Kendimi kaptırmıştım mehtabın güzelliğine Her hâtıranın arasında seni düşünürdüm Yüreğime düşen gecenin korkusundan Duygularımın bana verdiği bitmez acılarla Senden kalan eski ve kırışmış resmine bakıp Senin yokluğuna asla inanamıyordum Hayrete düşerek ısırıyordum dudaklarımı Artık attığım adımlar senin yorgunluğunda Senin peşin sıra bakan gözler de durgundu Kimseler yokken senin için çıkardım sokağa Oysaki her sabah sana toplardım çiçekleri Denize ağları senin nasibin diyerek atardım Gözlerimin içindeki ışıltı sen gidince söndü Ne çiçek kaldı ne balıklar hepsi seninle gitti Hepsi sen varken canlı sen varken güzeldi Deniz oldun dalgalarınla kıyıya vuruyorsun Tayfa seslendi boğulacaksın ne duruyorsun Bilmiyor ki biz seninle ne aşklar yaşadık Ne fırtınaları ne dalgaları birlikte atlattık Meğer ne iyi bir dost olurmuşuz geç anladık Sen rüzgârlara sor seni nasıl sevdiğimi Sabahın ilk ışıklarıyla toplarken ağları Ona sor seni istediğimi,nasıl haykırdığımı Rüzgârlar anlatsın senin için ağladığımı Hiç lânet okumazdım yaşadığım hayata Gülüşün aklıma gelir gülüşünde avunurdum Hep sana kurulmuştu saatimin akış yönü Hep aynıydı ne ileri ne de geriye almadım Oysaki ne güzel şeyler düşünürdük seninle Küçücük bir barakamız olurdu deniz kenarında Balıkları seyreder martıları dinlerdik el ele Bir sen olurdun bir de ben mutlu yaşayan Ne yazık ki her şey yalan dünyada kaldı Limana vuran dalgalar aldı götürdü seni Öylece bakıp kaldım bir şey gelmedi elimden Ne hayaller kurardım oysa oturduğum yerden Kuzuların sesi çoban kavalının melodisi Yıldızlarla nöbet tuttum gece baş ucunda Her vuran dalgayı saydım sessiz kıyıda Şöyle bir de sen olsaydın keşke yanımda

Rüzgârlara Sor

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler