Yorgun düşmüş bir bedenin, bir seksen uzandığı,
Yorgansız yataklarda titrerdi umutsuz, sarhoş düşlerim.
Düşlerim; bihaber sözlerin sükûtunda, anıtlaşır
Sağanak yağışların karartısına ikrar,
Damlatırdı çekinmeden, gözlerimden sebebini.
İçten belalı sözlerle, lal keserdi eylemsiz sözlerim
Hatırsız dostların gece yudumlanan fondipli şahikalarınca,
Kaçışırdı, arşa yükselen edepsiz sahte gülüşmelerim.
Dağınık, kırılgan,mahçup vede muzdarip gözlerimin dönüş çarkı,
Vebal ağırlığında kütleden bir beden, yorgun adımlarım ve sen
Yaslardım umudumu,soğuk betonarme odanın sırtına bir kuvvet
Dünyadan bihaber, yorgun gövdem ile bütün seni
Yorgun omuzlarımda kem yüklü veballer,keşkeler sirkelenir
Yeminlerle dönüşü olmayacak bir kaderin içinde beklerdi sabah
Tedirgin bir kıyamet çöküntüsü, dizlerimin üzerinden kalkar
Gecenin son saat dilimince, bir umutla düşlerdim seni.
Sabah saat yedi,
Ve karadan kalmışlığın uykusuzluğunda bir telaş
Yorgun, argın çırpınırdı gözlerimde.
Bıkkınlığın, hesapsız kavgaların tiksintisi;
Uzayan sakallarımın kapladığı çatlayan alnımda
Suyun çarpıntısınca ayılırdı.
Olmayacak ihtimalin arayışında, ansızın
Amaçsız, hesapsız sandığım sevdalara tezat
Ürkekliğin kükrediği yürek terleten gözleriydi.
Ve gördüm seni!
Meğer,
Huzurmuş, hüzünlü şarkılarda aradığım,
Meğer,
Adı sevdaymış, yüreğimde sana rastladığım
Meğer,
Yaşam alınan nefes,
Nefes,
Sevdalı gözlerin kadarmış.
Mahmut Tuğrul AĞSU
(Doğunun Evladı)
‘' Ertesi geceden dualı bugün, doğan umudumun yarınıdır.