Gel;
Umut yeşersin yeniden en çorak topraklardan
Gülüşlerimiz yerini bulsun
Durulsun artık şu gönlüm durulsun
Dertlerim yollarında dökülsün
Anam en sevdiğim yemeği yapsın
Ay ışığı vursun yine deniz yüzüne
Ve sen gel
Güneşi yak arabanda
Gökkuşağını yol et kendine
Yoklukları yok belle gel
Yakarım başımı yolun aydınlansın
Gör beni zifiri karanlıkta
Yavru ceylanın anasına koştuğu gibi gel
Seke seke çimenleri eze eze gel
Ezelden gel
Gemiler bize kalsın
Çak kibriti limanlar yansın
Bizimdir engin denizler
Ay ışığı vursun deniz yüzüne
Ve sen gel
Güneşi yak arabanda