Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / karalamaca yazgılar@ şubat 2010 irfan temel

Yazardan en yeniler

yağmur aşka yağar çalıyor telefonum geceye dost yazıyor, arayana kayıtlı açıyorum telefonu gönlümü değil sesin beni çağırıyor koynuna değil sokağımıza davetkar... gecenin koynunda uyuttuğumuz bir çocuktur, aşk zaten kimsesiz, yetim, öksüz... sokaklara akıyoruz uyuttuktan sonra onu bir sarhoş taklidi oluyoruz geceye adımlarımıza gülüşlerimizi katarak dolu dolu küfür oluyoruz ağzımızda utanmayarak… ve gece bekçisi bir gülü çaldığımız için çalmıyordu düdüğünü bu sefer... ama yine de korkuyoruz nedensiz duraklara kaçışıyoruz bir berduşa ürkek bir sus işareti oluyoruz elindeki şişeyi alarak onu uyutuyoruz çocuğumuzu değil yaramazlığımızla biz devam ediyoruz it öldüren şaraba... başımızı omuzlarımıza değil duraklara yaslıyoruz, buzlu camlara montlarımızı ona sererek üstünü örtüyoruz berduşun sarılmıyoruz birbirimize ona sarılıyoruz üşümesin diye düşleri sabaha... sonra bir kıraathaneye atıyoruz kendimizi iki çay istiyoruz, bayat yanından sabahın en soğumayan yanına… bakışlarından kıskanmıyorum seni işsiz yanından utanan erkeklerin kıskanmıyorum bardağı ince belinden tutup dudaklarını ona veriyorsun diye... iki çay, çok düş çok sohbet eder paylaşıyorum her şeyimi seninle ve sigara dumanımla sadece duygularımın boynu bükük onu da yalnız sana sunmadığımdan... acılarımı zaten biliyorsun hüzünlenmem zamansız ayrılıklarımın tarihi not defterinde gizli, dostluğumuzun... ve iki çay meteliksiz atar bizi caddeye kitap çalmak meşrudur o zaman züğürt yanımıza bir taş ile camlar ise paramparça caddede sunuyorum, kanayan cam kırıklı, kitabı sana gül kokmaz bu kitabının ayracı biliyorum... tek bir kitap vermedim sana dolabımda kilitli olan senden habersiz okuduğum yasaklı, yaralı, o aşk kitabını... tövbeliyim, biliyorsun aşka sen dost yanımdasın yalnızca ama bir sırrımı yağmurla tuttum yağmasın, ne olur, sussun... ve birden sağanaklaşıyor yağmur yemin bozan bir berduş gibi yanımda güzel görünce kıskanıp o sırrımı ağlayıp duruyor yüzümüze... şemsiyesiz ellerin elim gözlerin gözüm oluyor ıslanmış dudağına küçük bir busem konuyor yağmur aşktır bende artık o da biliyor özür dilerim dostum yağmur, geceye sabaha dek şemsiyesiz, gürültüsüz yağıyor şemsiye-biz… İRFAN TEMEL - KARALAMACA YAZGILAR- {s:030}

karalamaca yazgılar@ şubat 2010 irfan temel

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler