Hayatın ucundan tutunmaya çalıştım.
Zaman zaman küçücük planlar yaptım.
Aklımda kalan senli birkaç anıyı,
Çerçeveletip yorgun kalbime astım.
Anladım ki hayatım, ziyan olmuş, gitmiş.
Senaryosuz bu film kimi mutlu etmiş?
İki karanlık arasındaki hatırladıklarım
Asla ulaşamadığım gözlerinmiş.
Çaresizliği de yaşadım, çareyi de.
Ya bir yol buldum ya da attım içimde.
Oysa sen üşüyen bir bahar oldun yüreğimde.
Ölümün karşıtı doğum, hayatımın ki nerede?