Sıcak bir dokunuştu uzattığın elin,
Yorgunluktan, yılmışlıktan kaçıştı
İncitme beni der gibiydi
Sıkma, yorma, gücendirme der gibiydi
Sev sevebildiğin kadar
Ama bırak beni
Yavaş yavaş geleyim der gibiydi
Elimi değil yüreğimi tut der gibiydi
Tut ki anlayabil beni der gibiydi.
Tahammülü kalmamıştı artık üzülmeye
Üzme beni der gibiydi.
Hakan Yılmaz