Geldiğim günden beri yabancıyım ben bu şehre,
Aynalar söyleyin bana kimindir bu garip çehre!
Bitmek nedir bilmiyor ki içimdeki bu sancı,
İnsanlar bana yabancı; ben de kendime yabancı!
Senin gibiyim İstanbul; Mazimden kalmadı eser,
Paramparça yüreğime hasret rüzgarları eser.
600 yıllık ağır yükün sanki omuzumda,
Yüreciğim paramparça; derman kalmadı dizimde.
Sana hep ağlamak düşer tarih enkazın altında,
Bana da yalnızlık düşer Tarihi sokaklarında.