Gece ayaz mı ayaz gider
Bir tütün ezilir, biraz kırılırcasına
Zaten dudaklar ayrı dünya kadar
Kafanın içi dolu ,beden uyuşuk
Yelkovan on ikide akreple sarmaş dolaş
Tek vücüt gibi
Dünya tiyatrosunda açık bir mezar
Gün son perdesinde
Sonrası yok işte
Hayal Meyal
Parmak uçların titrer
Belki paltomun cebinde bir parmak izi
Kağıtlar küs gibi
Ve rüyalar adeta
Geçmiş zaman kesitleri
Anılar başkahraman
Gün geceye karışmış
Sonrası yok işte
Hayal Meyal
Sokak lambasının ağzında bir küfür
Ay bile bir farklı, sığınmış bir buluta
Böyle ışıktan korkarcasına
Yıldızlar geceye bayadır dargın
Güneş yakayı kurtarmış
Daha akrep defalarca yelkevona kavuşcak
Gece karanlıkla dans ediyor
Sonrası yok işte
Hayal Meyal
Kahve de etkisini yitirip gider
Uyku yine hat safada
Baş ağrısı gündelik öğün
Yorgunluk bedenden bir haber
Çarşaf yorgana karışmış bugün
İnsanlar uykuda adeta ölü gibi
Arzular gerçeklere yenik düşüyor
Gece sırtını dönmüş gidiyor
Sonrası yok işte
Hayal Meyal
Yaşamayı kim isterdi ki
Zaman adeta düşmanmış meğer
Bütün dünyayı verebilirdim aslında
Unutabilseydim tüm geçmişi eğer
Oysa aynalarda eskiyor yüzüm
Kırışıklar cabası
Keşke diyorum kendi içimden
Gece arkasını bile dönmüyor
Sonrası yok işte
Hayal Meyal
Şu karda asfaltta eriyip gidermiş
Her acıda eskisi kadar kalmazmış taze
Yeter ki kar kalsın beyaz
Belki de söylenen tek bir dize
Boyardı şu şehri senin saflığına Melez
İnsanlar şiirleri sokaklara sermiş
Şiir sokakta falan olamaz bence
Çünkü
Sokaklar şiirleri taşıyamayacak kadar pis
Düşün
Gecede sadece ikimiz
Ve bir bıçak yarası belirir karnımda
Sen ağlamaklı gözlerle balkonunda
Gece ikimizden de temiz
Sonrası yok işte
Hayal Meyal ..