Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / boş.luk,-ta

boş.luk,-ta

Yazan: erkankarakiraz
10.07.2014 / 03:17

1104 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

yürüyüşü aksar devrimcinin kör inanç huzurunda tamamına erer döngü, çözünür: sokakların tenhalığıdır düş gücün teşhis: düş zayıflığı. gailesizce oyalanış eşikte sular durulur durulmaz sessizliğe gömülen yaz bahçesi, kaybolduğunda kendini buluverdiği bütünlüksüz hakikat -yarım yamalak- renksiz gülüşler çocuksu ağızlarda, bol keseden saçarak sıfatları bir parça, söz verişlerde yitmiş her sözcük unutulmuş bir tutam sevi eşliğinde -taze izler bırakan persona- yiter (yitti!) kokusu, yiter kokusu. yiter. YİT. -e, -r, kok-, -u-, -su. yiter (ah, yitmez mi?) solgun çiçek de (aç bir keler uykusunda altını oyar ebedi tazeliğin) yorgun, dalgın yürür dağ başı yalnızlığımız: debelenen, bir türlü avunamayan, sıkıştırılınca bıçak çeken en hazır olduğumuz vakit dinlemeye, susan... (sustu.) el, kilin yüzünde görür testiyi yüzerken boşlukta, seyrelmiş KÖKLERİM -varlığın cebrine aykırı- içimin sustuğu, dışımın haykırdığı çöl, soğur, ürkütür papirüse gömdüklerini yerçekimiyle öpüşür omurga, zemine kavuştuğunda ve -ve!- canlansın diye parçacıklarının ateşi, biler kendini özne körelen aşkla, kıvılcımlar çakasıya iki ruhun alaşımında biley taşından sekenleri, altında saklar tek memesinin kuyruğa bağlanmış paslı kutu: ümit güttüğü iki keçi anca, ıslığı dağı taşı tutsa da (çelimsiz bedenin ucunda, yumruklar var, cılız!) serttir mananın kabuğu dağılır hırpaladıkça / yanıtladıkça bir an -kullanarak o sabiti- kalır öylece, düşerek tüter semender, şimdiden sonraya (ve öteye) kili yoğuran eller birikir bilincin gölgealtlarına Kum, 2013, sayı 69-70

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

VEJETARYEN1978
Serdar150
yunuskivanc
Adıyaman
Şiirlik

Bağlı Üyeler

Serdaryusuf23:49

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir