Şiir Defteri

Nefsi Cehennem

Yazan: enes_topal
15.12.2015 / 08:58
769 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Ahenginde kaybolmuş bir ressam. Resmin her köşesinde, çizgilerce uzanan, Resmetmiş hayallerini, yıkılân, yok olan. Tuval boyunca uzanan, sığdıramadığı sevdasına. Sevgisi gökyüzü olanın, ne işi olur metreyle, mesafelerle ? Hani sabahın ufkundaki güneş, Nerede şimdi batan ay'ın gölgesi ? Hangisi birbirini görebildi ? Meşale altında, yakılan, kamp ateşi. Ya çok seven çiftler ? Aşk, işte bu kadar karalandı. Görenlerin aydınlığında, Gökyüzünün narin nefesi, Ve bazende, bir papatya sevgisi. Ayrılanların ardında, bir öfke, Bir nefret, ve bazende, inattı. Sayfalara dökülmüş bir aşk hikayesi. Sonsuzluğun sonuna gelinmiş, bitmiş. Hani derlerdi ya, seven hiç terk etmez. Sonumuz böyleydi, Seven geride kalmış, Sevmeyen, bırakmış. Çok sevenin, gönlü onda kalmış, Bir tutam nefiste, baharına solmuş. Birisi çok özler, Birisi özlem nedir bilmez ki. Geride kalanlar, asla kaybetmez. Yaradana sığınır, ümidini kesmez. Gecelerde ki göz yaşı miktarı, Belki de gökten yağan yağmur. İçine çektiği derin nefesler, Belki de rüzgarın attığı çıglıklar. Bırakan için sarf ettiği zaman, Belkide gençliğin, son nefsi. Gözlerin derdi, hani şu gökyüzü gibi olan. Kahverengiydi aslında gördüğüm, Ama bakışları, huzura nem çalan, İçimi ısıtan, denizin mavisi gibi. Söylenir dururuz, kimi zamân, kimi yaman. Vakit geçer, geçtiğini bile görmeyiz. Daha dün ne ara bitti, bunu bile bilmeyiz. Kim düşünür ahirini, kim bilir mevkiğini, Ecel ebedi, nefsim, bir tutam cehennem gibi. Unutma ki, seven kaybetmedi, Seveni, kaybetti. Bir tutam nefsine cehennem, Geleceğini değisti. Bazen kendini kaybeder insan. Ne dediğini bilemez. Hatasına hata katsa, Hatasını kabul edemez. İnsan suçludur. Ama nefis, her zaman haklı. Gurur, aşka zaaftır, Bazen, yıkan. Aşkta gurur olmaz derler, Ama insan, yenik düşer yapamaz. Nefis bir tutam cehennem gibi, Ömrünü yakar da, kimse bilmez. Yaşanır bazı şeyler, Mutlu anıların biriktiği, güzel günler. Ama ayrılık, ayrılık hançer gibi Acıyı hatırlatır, biraz da unutulmuşluğu, anımsatır. Bitmiştir. Yapılacak gurur kalmayınca. Ölümsüz yıldızın ölümü gelmiş, İnsan bunu, günler sonra öğrenmiş. Aşk, işte bu kadar karalandı. Aşk, bir tutam nefiste, yandı.
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
  • Şiirlik
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir