GAR
seni ilk gördüğüm zaman cam ardından
sadece bir hüzün vardı canımı acıtan
yağmur altında deliler gibi ıslanan
bir şarkı mırındandık eskiye dayanan
sana kavuşmak asır oldu
yanındayken saatlar dakika oldu
gözlerinde bu benliğim kayboldu
adın bende and oldu herşey hayal oldu
sevmek seninle vardı herşey saftı
o garda mevsim yaz deyil hazandı
bana kalan birkaç saat senden hatırandı
kapattım gönlüme zaman zaman açtım gönül seni andı
kalma istersen git ardından bakmam
gidişini görürsem dayanamam
hatıralarımda hep o gülüşünle kal
birdaha görüşülmez deme hoşcakal
seni uğurladım o garda bazen bakar kalırım oraya
seviyorum seni bana getirdi,sevmiyorum seni götürdü
ama yinede kıyamam bakarım
kapısı açıldıkca sen geleceksin sanırım
kayra_zamres
22.02.2008 / 21:33
arkadaşım bak ruh hali buna benziyor!
şiirin mükemmel ve ötesi..
beklenen bir ölüm gibi
-------------------------------------------------
5 dakika son istasyon başka durak yok
son bi tek dal sigara yaktı artık gidiyo
arta kalan tonca yükten bolca zaman
yaklaşırken vagonlar biran duraksadı zaman
ve o , baldırlarında uzun süvet çizme
kaldırımda upuzun , kopkoyu bir sima
buldu iki çift göz birbirine aldırışsız
bakışlar arasında kaldırım karşısında
hiç bişey konuşmazlar , -buna paradox diyorlar- , sigarası tütmeye devam eder , bitene kadar..
saçların sararmış yüzün yazılmış bir sonbahar serinliği , çizgisiz ve eğri
bunları duyunca gözyaşları eşliğinde bir adım uzaklaştı ve başını eğdi
gözlerini çamurlu bir paspasla sil , pasta adam yaptı gayri gidilecek bi liste
bu kapanış temizliğinde çekildiğini gör bir denizin son kez ve beni izle
söylemedi sembolik şeyler, sembolik diye
geçmişin koleksiyonlarından ardiye, evin bahçesinde var diye
gece gündüz nöbet tuttu hem de kaç vardiye
bekledi gel al diye
kutusunda kaldı hediyen uykusundan ayaklandı uyandı bir gece
bir çakmak ve biraz benzin almak için eline
ve yazmak son kez kendine bi mektup senin elinden..
kayra_zamres
22.02.2008 / 21:33