Dedeme
Aldı pusulayı çıktı sefere
Yayladan göçmeden gitti Hüseyin
Vatana saldırmış yedi kefere
Ekini biçmeden gitti Hüseyin
Savaş başımıza yıktı seyranı
O bir asker oğlu asker hayranı
Çıkardım yayıktan taze ayranı
Doldurdum içmeden gitti Hüseyin
Acı esti rüzgâr gençlik çağında
İzleri duruyor yayla dağında
Üç fidan dikili gönül bağında
Gülleri açmadan gitti Hüseyin
Tanırdı dedemi mermi taşıyan
Gidip de soramam yok ki yaşayan
Anaya emanet kaldı aşiyan
Yavrular uçmadan gitti Hüseyin
Kara der ki dedem geri dönmedi
Ebemin gözyaşı bir gün dinmedi
Şükrolsun al sancak yere inmedi
Oğluna bırakıp gitti Hüseyin
Osman Nalbant